Badanie ultrasonograficzne jest nieszkodliwe, a z pewnością niezwykle ważne dla matki i jej maleństwa. Daje nam przede wszystkim obraz jak przebiega ciążą i rozwój naszego dojrzewającego szczęścia. Badanie USG powinno być wykonywane minimum trzykrotnie podczas przebiegu całej ciąży. Nie zdziw się, jeśli pierwsze badania USG będą przeprowadzone za pomocą sondy dopochwowej. Dzidziuś nasz jest mikroskopijnej wielkości, więc sonda ta ułatwi zadanie przede wszystkim lekarzowi, dzięki czemu będzie on w stanie dokładnie określić rozwój malucha. Pierwsze badanie USG powinno odbyć się ok. 7 tygodnia ciąży. Wykazuje ono, czy kobieta jest rzeczywiście w odmiennym stanie, a także czy zarodek odpowiednio ulokował się w jamie macicy. Następne planowane jest ok.14 tygodnia i jest przeprowadzone w kierunku zespołu Downa. Ta konsultacja jest zwana badaniem genetycznym USG.
Obserwacje prenatalne powinno się także wykonać w 18 tygodniu ciąży. Narządy dziecka są znacznie większe i można stwierdzić ewentualne wady rozwojowe.
Kolejne badania powinny być wykonane w 32 tygodniu ciąży, tym razem za pomocą sondy brzusznej. Są one wskazane przyszłym mamom cierpiącym zwłaszcza na nadciśnienie tętnicze i cukrzycę. Monitorowanie dziecka daje nam możliwość wykrycia zaburzeń w pracy małego serduszka, bądź zbyt małej ilości płynu owodniowego.
Dodatkowo można zgłosić się na USG w 36 tygodniu ciąży. Pozwala to lekarzowi ocenić położenie maluszka, a także sprawdzić prawidłowy wzrost jego wagi.
Badania genetyczne USG jest przeprowadzone sondą brzuszną, chyba, że przyszła mam zmaga się z nadwagą, wówczas użyta zostaje sonda dopochwowa. W sytuacji wyniku nieprawidłowego pacjentka musi przejść dodatkowe badania ( amniopunkcję lub biopsję trofoblastu), aby prawdiłowo zdiagnozować stan rozwoju malca. W kierunku zespołu Downa wykonuje się także badanie przeprowadzone metoda mniej inwazyjną tzw. testem potrójnym ( polega na pobraniu z żyły krwi i pozwala ocenić ryzyko wystąpienia u dziecka wad rozwojowych).
Ze względu na leczenie wyróżniamy następujące wady płodu:
- wady, które wymagają leczenia operacyjnego;
- wady, które wymagają wczesnego leczenia zachowawczego;
WADY PŁODU , KTÓRE LECZYMY OPERACYJNIE:
- niedrożność przewodu pokarmowego. Głównym jej objawem w ciąży jest wielowodzie ( zbyt duża ilość wód płodowych), zaś w okresie noworodkowym - wymioty. Powikłaniem niedrożności przewodu pokarmowego jest zachłystowe zapalenie płuc, co zmniejsza szansę dziecka na przeżycie o 50%;
- wady naczyń sercowych są trudne do jednoznacznego zdiagnozowania. U noworodków objawiają się sinicą - niewydolnością oddechową lub brakiem, czy osłabieniem tętna na tętnicy udowej, co z kolei może świadczyć o zwężeniu aorty;
- wady układu kostno-szkieletowego
a) mięśniowe skrzywienie szyi, wrodzone zwichnięcie stawów biodrowych, wrodzone zwichnięcie stawu goleniowego, wrodzona szpotawość goleni, wrodzone wady stóp, itp.
WADY ROZWOJOWE PŁODU, KTÓRE LECZYMY ZACHOWAWCZO:
- wady układu nerwowego
a) wady mózgu - bezmózgowie, przepukliny mózgowe, przepuklina mózgowo-rdzeniowego, wielkomózgowie, brak zakrętów kory mózgowej;
b) wady rdzenia kręgowego - rozszczep kręgosłupa, przepuklina ogonowa, przepuklina ogonowo-rdzeniowa, wodordzenie, wodogłowie, rozdwojenie rdzenia;
- stany niedotlenienia, których przyczyny można podzielić na:
- wewnątrzmaciczne ( niewydolność łożyska, powikłania pępowinowe, długotrwały poród, przedwczesne odklejanie się łożyska i operacje ginekologiczno - położnicze);
- porodowe ( zaburzenia czynności oddychania, zaburzenia rozprężania płuc oraz wyłączenie fragmentów tkanki płucnej wskutek aspiracji (zachłyśnięcia się) płynu owodniowego zawierającego smółkę);
Każda przyszła mama powinna zdawać sobie sprawę z tego, że wczesne wykrycie wad rozwojowych u dziecka, daje mu szansę na normalne, zdrowe życie!